Asset Publisher
Ośrodek Hodowli Zwierzyny „Bobry”
Fot. Paulina Rutkowska
Ośrodek Hodowli Zwierzyny „Bobry” Nadleśnictwa Kudypy znajduje się w rejonie hodowlanym „Lasy Taborskie II”. W jego skład wchodzi jeden obwód łowiecki nr 245 o powierzchni ogólnej 4186 ha, w tym powierzchni leśnej 1724 ha, położony w leśnictwach Bobry i Żelazowice.
Występują tu cztery gatunki zwierzyny grubej: łoś, jeleń, sarna i dzik z czego polować można na jelenie dziki i sarny. Występująca zwierzyna drobna to lisy, jenoty, kuny, borsuki, norki amerykańskie, tchórze zwyczajne, zające szaraki, zaś z ptactwa kaczki, jarząbki, kuropatwy, gęsi, słonki, łyski i gołębie grzywacze.
Jelenie, sarny i dziki są podstawą działalności OHZ „Bobry" i cała gospodarka łowiecka w nim prowadzona skupiona jest na tych trzech gatunkach, które uznane zostały jako pożądane dla łowiska. Wśród gatunków niekorzystnie wpływających na rozwój zwierzyny drobnej niedrapieżnej znalazły się lisy, jenoty i borsuki.
Przeczytaj więcej o łowiectwie
Informację o polowaniach, możliwościach kwaterunku i inne szczegóły organizacyjne uzyskają Państwo pod numerami telefonów:
Piotr Sambor - 089 527 89 80, kom. 510 990 319
Wojciech Łakomy - 510 992 607
Asset Publisher
Bekowisko – jesienne zaloty danieli
Bekowisko – jesienne zaloty danieli
Po bukowisku łosia i rykowisku jelenia przychodzi czas na miłosne zaloty kolejnego gatunku z rodziny jeleniowatych. W połowie października, gdy w leśnych ostępach zieleń ustępuje miejsca pełnej palecie żółci, czerwieni i brązów, do godów przystępuje daniel zwyczajny (Dama dama) – trzeci co do wielkości jeleniowaty żyjący w Polsce.
Daniel to gatunek stadny, a jego osobniki mogą się łączyć w różne grupy. Można spotkać rudel łań połączony z młodzieżą, pojedyncze łanie z ich potomstwem, rudel samej młodzieży, rudel byków, rudle mieszane, czy też samotne osobniki – co zwłaszcza dotyczy starszych samców. Poza czasem jesiennych godów samce danieli bytują w męskich grupach, które mogą liczyć nawet do kilkudziesięciu osobników.
Na początku rui byk tworzy w ziemi specjalne wgłębienia zwane kołyskami lub też rujowiskami, do których oddaje mocz i stopniowo je pogłębia. Po pewnym czasie dołki, dodatkowo ogrzewane jesiennym słońcem, nabierają bardzo mocnego aromatu – dla nas wręcz one cuchną.
Byki gromadzą przy sobie z reguły maksymalnie 8 łań i dbając o ich względy bronią dostępu do chmary przed innymi samcami. Byki daniela w czasie walk, choć mniejsze od swych krewniaków – jeleni, są od nich znacznie waleczniejsze. Jednakże ze względu na specyficznie ukształtowane poroże danieli, ich walki o wiele rzadziej kończą się tragicznie, niż u jelenia szlachetnego.
W okresie godów samce daniela wydają charakterystyczne chrapliwe odgłosy, które nie są tak doniosłe jak ryk jelenia szlachetnego. Odgłosy danieli określane są jako beczenie – stąd też nazwa bekowisko. Byki trzymają przy sobie małą chmarę łań przez okres około dwóch tygodni. Do kopulacji byka z samicami dochodzi w przygotowanym rujowisku. Po około 32 tygodniach na świat przychodzą młode daniele. Najczęściej rodzi się jedno cielę, bardzo rzadko, ale spotykane są przypadki narodzin dwóch cieląt.
Daniel zwyczajny nie jest w naszym kraju gatunkiem rodzimym, choć niektóre źródła podają, że w czasach przedlodowcowych zamieszkiwał on teren niemalże całej Europy. Obecne korzenie tego gatunku sięgają terenów śródziemnomorskich. Do Polski został on introdukowany już w XIII wieku i był w głównej mierze hodowany w parkach, skąd w późniejszym czasie został wypuszczany na wolność.
Daniele bytują w różnych siedliskach i mają one bardzo dobre zdolności adaptacyjne. Ze względu na swoją plastyczność, zwłaszcza zdolność bytowania w małych kompleksach leśnych, daniele zasiedlają miejsca mniej preferowane przez jelenie – wypełniając tym samym swojego rodzaju niszę ekologiczną.
