Drzewa tak jak wiele innych roślin posiadają umiejętność "klonowania" - rozmnażanie wegetatywne. Potrafią "odradzać się" ze ściętych lub złamanych pni, korzeni czy nawet gałęzi. Często mijamy takie drzewa nieświadomi tego, że są genetycznym "klonem" osobnika, który rósł tu przed nim. Na całym świecie można również spotkać takie drzewostany. Jednak jest to coraz rzadziej stosowana metoda hodowli, ponieważ drewno z takich lasów nadaje się jedynie na "opał" a same drzewa mają niską odporność na takie zagrożenia jak szkodniki owadzie czy szkodliwe grzyby. Jednak nawet "las odroślowy" musiał mieć swój początek, za który można uznać moment rozpoczęcia kiełkowania nasiona.

            Małe, dopiero co wykiełkowane nasionko nazywane jest siewką. Skupisko siewek, powstałych przez obsiew naturalny w żargonie leśnym to nalot. Jest to pierwszy etap życia drzewostanu. Najmłodsze pokolenie drzew jest najwrażliwsze. Zagrażają mu przymrozki, susza, chwasty, grzyby, owady i zwierzyna leśna. Przez to, że siewki są tak małe i wrażliwe duża część z nich ginie w pierwszym roku życia. Jak leśniczy może im pomóc? Gdy na powierzchni przeznaczonej do odnowienia pojawia się nalot, leśniczy musi bacznie mu się przyglądać. Wraz ze wzrostem siewek rośnie również inna roślinność. Konkuruje ona z nalotem o substancje pokarmowe w glebie, wodę i słońce. Gdy robi się jej dużo i zaczyna przerastać nalot, leśniczy może zlecić wykaszanie powierzchni. Pracownicy Zakładów Usług Leśnych z wielką dbałością i precyzją usuwają chwasty pomiędzy siewkami. Co jeśli las sam się nie zasieje lub obsiew występuje bardzo rzadko albo tylko na części powierzchni? Leśnicy już dawno znaleźli na to sposób. W prowadzonych przez nich szkółkach drzew leśnych siewki rosną w komfortowych warunkach pod czujnym i troskliwym okiem specjalistów w swoim fachu - leśników "szkółkarzy". Sadzonki wyhodowane w szkółce leśnej po roku, dwóch, trzech a czasami nawet więcej, trafiają do lasu. Są sadzone w miejscach gdzie odnowienie naturalne się nie udało lub nie było możliwe (np. przy zalesianiu gruntów porolnych). O sadzeniu i ochronie upraw dowiedzieliście się z pierwszego artykułu tego cyklu. Posadzone sadzonki drzew leśnych nazywane są uprawą. W zależności od gatunku drzewa, na powierzchni do odnowienia może być posadzonych na jednym hektarze od ok. 1500 do 10000 sztuk sadzonek.     Pierwsza faza rozwoju drzewostanu, czyli nalot i uprawa trwa do momentu osiągnięcia przez drzewka około pół metra wysokości, gdy młode pokolenie drzew zaczyna ze sobą konkurować o zasoby niezbędne do życia.

            Co dalej dzieje się z drzewostanem? Jak się zmienia i jak się na niego mówi? Tego się dowiecie w następnym artykule cyklu "Z KALENDARZA LEŚNIKA"...