Wydawca treści Wydawca treści

Użytkowanie lasu w Nadleśnictwie Kudypy

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

 Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

W Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu. O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.


Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.


Nadleśnictwo Kudypy prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 15 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 75 tys. m sześc. drewna

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych (w drzewostanach młodszych), cięć rębnych (w drzewostanach dojrzałych do wyrębu) oraz cięć przygodnych będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęski żywiołowej). W cięciach przedrębnych w 2013  r. w Nadleśnictwie Kudypy pozyskano 68 tys. m sześc. grubizny, w cięciach rębnych – ponad 16 tys. m sześc., a w przedrębnych – ponad 52 tys. m sześc. Większość pozyskania stanowi drewno drzew iglastych, głównie sosna i świerk. Z gatunków liściastych pozyskuje się głównie takie gatunki, jak buk, brzoza, dąb, jesion, klon, olsza i grab.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Kudypy trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich. Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.

Użytkowanie lasu to nie tylko drewno, to również choinki i płody runa leśnego.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Żagiew zimowa i orzechówka mączysta – zimowe grzyby.

Żagiew zimowa i orzechówka mączysta – zimowe grzyby.

Zimą, gdy na drzewach i krzewach brak liści i nie ma również pięknych barwnych kwiatów, które przykuwałyby naszą uwagę łatwiej jest dostrzec twory przyrody, których zazwyczaj nie zauważamy.

Mowa jest tu o bogatym świecie grzybów nadrzewnych, pośród którego jest spory zasób gatunków o owocnikach występujących również zimą. Do takich gatunków zaliczają się czyrenie, hubiak pospolity (które były już przedstawiane na naszej stronie) oraz jeszcze wiele innych, a pośród nich tytułowe gatunki.

 

Żagiew zimowa (Polyporus brumalis), to dość pospolity w naszym kraju grzyb nadrzewny wytwarzający owocniki na ogół dopiero pod koniec listopada, które występują
aż do nadejścia wiosny. Jeżeli zima jest dość łagodna, a owocników nie przykryje śnieg,
to z pewnością spotkamy je podczas zimowych spacerów. Zdarza się jednak tak, że podczas bardzo mroźnej zimy mogą one nie rozwijać się i zaobserwujemy je dopiero na przedwiośniu, gdy mrozy zelżeją.
Żagiew zimowa rozwija się na obumarłych gałęziach i pniach, a na swoich żywicieli wybiera zazwyczaj brzozy i olchy, a czasami można ją spotkać także na grabach
 i bukach.

 

Owocniki żagwi zimowej, to niewielkie twory, których kapelusiki dorastają do około 8cm średnicy. Osadzone są one na krótkim trzonie i stąd też inna nazwa tego grzyba – huba trzoneczkowa. Kapelusze najczęściej mają ciemnobrunatną barwę, ale mogą też przybierać kolory od żółtobrunatnego przez czerwonobrunatny, aż po niemalże czarnobrunatny. Jeżeli spotkamy stare owocniki, to mogą być już bardzo wypłowiałe. Po zajrzeniu pod spód kapelusza, ujrzymy rurkowaty, kremowy hymenofor o kanciastych drobnych porach.  

 

Kolejna bohaterka, to orzechówka mączysta (Encoelia furfuracea), której owocniki spotkamy tylko zimą. Nawet ciężkie mrozy nie są im straszne, jednakże już na początku wiosny,
gdy temperatury zaczynają rosnąć, to owocniki powoli usychają i zamierają.
Gatunek ten uznawany jest w naszym kraju za rzadki, ale to za pewne przyczyna niewielkich owocników, które są przeoczane.

 

Gdzie szukać orzechówki? Jeżeli będziemy spacerowali po lesie i napotkamy grupki rosnących leszczyn, warto uważnie przyjrzeć się im, a przy odrobinie szczęścia spotkamy jej owocniki. Początkowo na zamierających pędach dostrzeżemy spękaną, odstającą korę,
a spod niej będą wystawać niewielkie twory naszej orzechówki. Na początku rozwoju mają one nieregularne, koliste kształty, jasny orzechowy kolor i są puste w środku.
Później rozkwitają i wyglądają jak małe grzybowe, brązowe gwiazdki o średnicy ok. 2cm.

 

Więcej informacji o orzechówce w archiwalnym numerze Natury Przyrody Warmii i Mazur:

http://www.pronauka.org/web_documents/Natura%202017_2_46.pdf

 

Oba przedstawiane grzyby są saprotrofami rozkładającym martwą materię organiczną, przez co pełnią ważną rolę w przyrodzie, a z gospodarczego punktu widzenia nie przynoszą one strat. Ich owocniki u nas uchodzą za niejadalne, jednakże kapelusiki żagwi zimowej
w niektórych krajach są spożywane. Ponadto badania naukowe dowiodły, że żagiew zimowa zawiera substancje o działaniu przeciwnowotworowym.