Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Kudypskie " Noce Sów" - czyli jak wspólnie odkrywaliśmy sowie tajemnice.

Kudypskie " Noce Sów" - czyli jak wspólnie odkrywaliśmy sowie tajemnice.

Sowy – te niezwykle tajemnicze ptaki od dawna fascynowały ludzi. Jedni się ich bali, inni podziwiali ich inteligencję i zdolność przystosowania się do nocnego trybu życia. Sowy do dziś przyciągają swoją magnetyczną siłą - tak było również podczas „Nocy Sów” organizowanych przez Nadleśnictwo Kudypy i stowarzyszenie „Lasy Kudypskie”. W pięciokrotnie organizowanych warsztatach poświęconych sowom uczestniczyło w sumie ponad 200 osób.

Na kudypskich nocach sów gościliśmy wszystkie pokolenia. Było spotkanie z przedszkolakami, uczniami szkół podstawowych a nawet ze studentami Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Część spotkań miała charakter otwarty, przyjeżdżały na nie całe wielopokoleniowe rodziny a nasza sala edukacyjna dosłownie pękała w szwach.

Spotkania zaczynaliśmy od krótkiego wstępu teoretycznego. Nasi goście mogli się dowiedzieć m.in. jakie gatunki sów występują w Polsce, gdzie możemy je spotkać i czym się charakteryzują. Każdy, kto wziął udział w warsztatach wie też co to jest szlara i od czego zależy kolor oczu sów. No i oczywiście nauczyliśmy się rozpoznawać głosy poszczególnych gatunków. Najbardziej ekscytująca była jednak druga część spotkania, kiedy to wyruszaliśmy na wieczorny spacer do lasu. Naszym celem było usłyszeć puszczyka. Niektóre grupy miały więcej szczęścia i gdzieś w oddali słyszeliśmy wyczekiwany głos. Z niektórymi się nie udało, ale sam spacer po ciemnym lesie dostarczył nam wielu emocji, którymi jeszcze długo dzieliliśmy się przy wspólnym ognisku.

Najciekawsze okazało się ostatnie spotkanie, na które przygotowaliśmy specjalną niespodziankę. Przyjechał do nas sokolnik – pan Piotr wraz ze swoimi pupilami, czyli Śówką, Pysią i Adolfem.  Niespodzianka zachwyciła naszych gości, a płomykówka, puszczyk i włochatka podbiły nasze serca. Pan Piotr opowiedział nam o życiu sów i o swoich doświadczeniach związanych z pracą z nimi. Opowieściom nie było końca.

Spotkania dofinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Srodowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie.