Wydawca treści
Lasy regionu
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Drzewostany na terenie RDLP w Olsztynie charakteryzują się bardzo dużym zróżnicowaniem. Wynika to przede wszystkim z historii geomorfologicznej związanej ze wszystkimi zlodowaceniami występującymi na terenie naszego kraju.
Północna część zasięgu administracyjnego olsztyńskiej dyrekcji jest bardziej urozmaicona. Z powodu większej ilości opadów i żyźniejszych gleb, głównie pochodzenia polodowcowego, występują tu drzewostany liściaste i mieszane.
Część środkowa charakteryzuje się nieco słabszymi siedliskami, które powstały na terenach moren czołowych oraz z materiałów międzymorenowych. W tej części dominują siedliska borowe świeże. Jednak w pasie od Miłomłyna do Strzałowa znajdują się największe kompleksy leśne Lasów Taborskich, Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej i Puszczy Piskiej ( w części administrowanej przez RDLP w Olsztynie ) oraz najbardziej urokliwe krajobrazowo tereny leśne przeplatane licznymi jeziorami.
Najbardziej na południe wysuniętą część RDLP Olsztyn charakteryzują siedliska i zbiorowiska roślinne typowe dla terenów będących niegdyś rozlewiskami wód polodowcowych. Fakt ten decyduje dziś o składzie gatunkowym drzewostanów, gdzie niepodzielnie panuje sosna oraz brzoza - gatunki najmniej wymagające co do żyzności gleby.
KLIMAT
Duże zróżnicowanie drzewostanów wynika również z tego, że na obszarze RDLP klimat kontynentalny ściera się z klimatem atlantyckim i dlatego też znajdziemy tutaj fragmenty drzewostanów typowych dla obszarów borealnych jak i drzewostany charakterystyczne dla terenu Pomorza.
Cechy klimatu na terenie RDLP w Olsztynie:
ilość opadów rocznych 500 mm - 634 mm
średnia temperatura 7,0 - 7,7 oC
okres wegetacji wynosi od 190 dni do 200 dni.
GLEBY I SIEDLISKA
Pod względem gatunku panującego w drzewostanach, lasy olsztyńskie można podzielić na trzy rejony. Największy z nich, obejmujący Kurpie oraz południowe części Warmii, Mazur, to rejon z drzewostanami sosnowymi. W części północnej przeważają dąb i świerk pospolity. W zachodniej części występuje buk. W ujęciu statystycznym gatunkiem dominującym w olsztyńskich lasach jest sosna. Pozostałe gatunki zajmują: Brz - 10%, Db, Kl, Wz, Js - 8%, Ol, Św - po 6%, Bk - 4%.
Najnowsze aktualności
Poznaj nasze drzewa - sosna zwyczajna
Poznaj nasze drzewa - sosna zwyczajna
Sosnowa szyszka
Kora młodej sosny jest czerwono-rdzawa.
Kora starych sosen jest gruba, łuszcząca się.
Igły sosny są długie, wyrastają po 2.
Sosny rosnące w zwarciu mają pnie oczyszczone z gałęzi, korona znajduje się wysoko.
Bez wątpienia jest królową polskich lasów - jest gatunkiem dominującym w blisko 60% naszych drzewostanów. Po 2 wojnie światowej, kiedy lesistość polski wynosiła zaledwie 21 % wprowadzono ją masowo na zniszczone tereny. Gatunek ten ma niewielkie wymagania siedliskowe , szybko rośnie i daje cenny surowiec i cieszy się w naszym kraju ogromną popularnością.
Sosnę zwyczajną znamy wszyscy, nie sposób jej nie zauważyć spacerując po lasach. Występuje prawie wszędzie od skrajnie suchych wydm po wilgotne siedliska borów bagiennych. Jej naturalny zasięg występowania nie obejmuje jedynie Bieszczadów.
Sosna jest drzewem zimozielonym, iglastym. Jej liście to igły wyrastające po 2 z krótkopędów, utrzymują się na gałązkach przez 4-6 lat. Igły są długie 4-7 cm, szaro lub niebieskozielone, sztywne, lekko skręcone wokół własnej osi. Dorasta do 40 m wysokości. Kora u podstawy pnia starych drzew jest szarobrązowa i gruba (ok. 10 cm), głęboko spękana, w górnej części ma zabarwienie czerwono-rdzawe i łuszczy się cienkimi płatami.
Drewno sosny zwyczajnej stanowi jeden z najważniejszych materiałów budulcowych. Charakteryzuje się dobrymi parametrami technicznymi , dużą sprężystością, wytrzymałością mechaniczną i łatwością obróbki. Znajduje wszechstronne zastosowanie , zwłaszcza w budownictwie i meblarstwie. Jest powszechnie wykorzystywane na konstrukcje domów , stolarkę, podłogi i meble. Drewno sosnowe wykorzystywane jest również do produkcji papieru.
Sosna zwyczajna ma również bogate walory lecznicze. Ze względu na olejki eteryczne zawarte w igliwiu spacery w sosnowych borach zalecane są osobą z chorobami układu oddechowego. Z zebranych w maju młodych pędów zasypanych cukrem przyrządza się syrop wykorzystywany w leczeni przeziębienia.
