Asset Publisher Asset Publisher

Ekosystemy referencyjne

Zgodnie z zarządzeniem nr. 23 Dyrektora RDLP w Olsztynie z dnia 18.08.2008 r. na terenie Nadleśnictwa Kudypy wyznaczone zostały powierzchnie referencyjne - obszary o szczególnych walorach przyrodniczych ze względu na zachowanie różnorodności przyrodniczej.

Rozmieszczenie powierzchni / ekosystemów referencyjnych na terenie Nadleśnictwa Kudypy przedstawiono  poniżej oraz w załączniku (aktywna mapa).

Powierzchnie referencyjne - drzewostany wyłączone z gospodarki leśnej ze względów przyrodniczych wyznaczono na  powierzchni blisko 370 ha

Decyzja Nadleśniczego Nadleśnictwa Kudypy  w sprawie wyznaczenia ekosystemów referencyjnych na terenie Nadleśnictwa Kudypy wraz z wykazami wyznaczonych wydzieleń oraz mapą znajdują sięw załącznikach poniżej.

Konsultacje społeczne:

Wszelkie uwagi i wnioski dotyczące wyznaczania powierzchni referencyjnych prosimy kierować na adres e-mail p.rutkowska@olsztn.lasy.gov.pl

 

„Zgodnie z Zarządzeniem nr 22 Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów

Państwowych w Olsztynie z dnia 26 kwietnia 2019 r. w sprawie funkcjonowania lasów o

szczególnych walorach przyrodniczych – HCVF oraz ekosystemów referencyjnych na

terenie RDLP w Olsztynie informujemy, iż w ubiegłym roku nie odnotowaliśmy

żadnych zgłoszeń dotyczących wystąpienia możliwych zagrożeń w tych lasach i

ekosystemach na terenie Nadleśnictwa Kudypy.”


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Czyreń sosnowy (Phellinus pini) - grzybowy wróg królowej polskich lasów

Czyreń sosnowy (Phellinus pini) - grzybowy wróg królowej polskich lasów

Sosna pospolita (Pinus sylvestris) - królowa polskich drzew, porastająca ostępy leśne stanowi ok. 65% wszystkich drzew rosnących w naszych lasach. Już z daleka można ją dostrzec i łatwo odróżnić od innych drzew po charakterystycznej rudawej, spękanej korze. Właśnie na tym gatunku drzewa najczęściej występuje czyreń sosnowy.

Czyreń sosnowy to pasożyt, który zasiedla głównie starsze sosny. Pierwsze owocniki można dostrzec na sosnach osiągających wiek około 50 lat, a im starsze drzewa, tym większe prawdopodobieństwo spotkania na nich tego grzyba. Czyreń ten jest grzybem dość pospolitym. Jego owocniki są wieloletnie, występujące w ciągu całego roku. Ich charakterystyczny wygląd sprawia, że bez problemu można je odróżnić od owocników innych czyreni, a także od innych grzybów nadrzewnych.

             

Owocniki huby sosny, bo tak też nazywany jest czyreń sosnowy nie wpisują się w grupę grzybów jadalnych. Znaczenia tego grzyba możemy dopatrzeć się dopiero wtedy, gdy „pod lupę” weźmiemy działalność jego enzymów. Enzymy te przyczyniają się do powstania białej jamkowatej zgnilizny u porażonych przez czyrenia drzew. Przez taką działalność czyreń sosnowy doprowadza do niszczenia drzew, a co za tym idzie i drewna, dlatego z gospodarczego punktu widzenia jest on wrogiem człowieka. Drewno sosnowe to jeden z najważniejszych surowców, zarówno w budownictwie, meblarstwie, jak i w przemyśle celulozowym. Sosna pospolita to również znana od dawna roślina lecznicza. Wykonywany  z jej pędów i igliwia olejek jest stosowany na różne dolegliwości. Ze względu na duże znaczenie sosny pospolitej, niszczący ją czyreń jest dla nas jednym z bardzo ważnych grzybów nadrzewnych.

 

Po mimo tego, że czyreń sosnowy ma perfekcyjnie opanowane porażanie drzew i rozkładanie drewna, to istnieją metody, które pozwalają na ograniczenie jego rozprzestrzeniania.
Z pomocą człowiekowi przychodzą tu, a może bardziej przylatują dzięcioły. Rozkładane przez czyrenia drewno jest idealnym miejscem, w którym ptaki te wykłuwają dziuple. To właśnie dzięki m.in. dziuplom można zlokalizować porażone przez czyrenia drzewa i zareagować na obecność tego intruza. Jest to jedno z działań, poza szeregiem czynności wykonywanych w celu pielęgnacji drzew w całym okresie ich rozwoju, służących utrzymaniu właściwego stanu sanitarnego w lasach.

 

Czyreń sosnowy tak samo jak inne grzyby odgrywa ważną rolę w przyrodzie. Podobnie jak pozostałe grzyby nadrzewne, rozkładając drewno przyczynia się do obiegu materii i przepływu energii w przyrodzie.